چغندر قند

چغندر قند 

نکات مهم و کلید کاشت چغندر قند بهاره

بخش اول 
انتخاب زمین:
شوری خاک بیش از 7 و شوری آب بیش از 7/4 زیمنس بر متر مربع باعث کاهش عملکرد چغندر قند میشود.
خاک های حاصلخیز با زهکشی مناسب با بافت متوسط و PH خنثی برای کاشت چغندرقند مناسب است.
با توجه به عمق نفوذ ریشه چغندر قند زمین انتخابی باید حدود 60 سانتی متر خاک زراعی داشته باشد.

مقدار آب :
سطح زیر کشت باید متناسب با مقدار آب در دسترس باشد.
در آبیاری طحی آب مورد نیاز حدود 1/1 تا 3/1 لیتر در ثانیه برای هر هکتار است.

تناوب:
*زمین انتخابی حتما در سال قبل زیر کشت چغندرقند و یا سایر گیاهان وجینی نبوده باشد.
آلودگی به نماتد:
*در صورت سابقه آلودگی به نماتد ،نیاز به نمونه برداری و آنالیز خاک برای بررسی میزان آلودگی وجود دارد.(اگر جمعیت نماتد بی از 400 عدد باشد از ارقام مقاوم به نماتد استفاده شود)
زیر شکن :
*با توجه به عمق نفوذ ریشه استفاده از زیر شکن در تابستان در هر 3تا4سال توصیه میشود.

بخش دوم 
رقم :
* رقم بذر مرغوب و اصلاح شده منوژرم ،مقاوم به بیماریهایی مانند رایزمونیا ،رایزکتونیا و نماتد استفاده شود.
آماده سازی بستر بذر:
*برای جلوگیری از کلوخه ایی شدن زمین آماده سازی در رطوبت مناسب انجام شود.
*با شخم عمیق بقایای گیاهی محصول قبل بخوبی زیر خاک برود.
*از تراکتورهای جفت چرخ یا تک چرخ با حداقل فشار باد استفاده شود تا از فشرده شدن خاک جلوگیری شود.
نمونه برداری خاک برای توصیه کودی:
برای برآورد عناصر غذایی مورد نیاز از عمق صفر تا 30 سانتی متری ،نمونه برداری خاک با دقت و طبق دستورالعمل انجام شود.
کودهای قبل از کشت:
*مصرف کودهای فسفره ،پتاسه،نیتراته،گوگردی و ریزمغذی ها با توجه به توصیه کودی بر ساس آزمون خاک طی فصل رشد انجام شود.

 بخش سوم 
تاریخ کاشت :
درکشت بهاره ،برای استفاده بهینه از بارندگی های بهاره ،افزایش طول دوره رشد کشت زود توصیه میشود.
کشت زود برای کاهش خسارت ریزومونیا و نماتد نیز مفید است .اواسط اسفندماه تا اوایل اردیبهشت بهترین تاریخ کاشت از نظر عملکرد ریشه و شکر است.

آرایش کشت :
تراکم مناسب چغندرقند 80-120 هزاربوته در هکتار است .فاصله ردیف ها باید 50 سانتی متر و فواصل بین بوته ها 15-20 سانتی متر باشد.
در آرایش کشت جدید بصورت 50 در 25 کشت انجام میشود.
دستگاه کاشت :
برای کاشت از بذر کاره ای پنوماتیک با صفحات مخصوص استفاده می شود.
مقدار بذر :
برای بذور منوژرم (تک جوانه ) حدود 2تا3 واحد بذر در هکتار توصیه میشود(هر واحد 100 هزار عدد بذر )
عمق کاشت:
عمق مناسب کشت 2-3 سانتی متر است.
طول خطوط کاشت ( طول فاروها):
در آبیاری سطحی با توجه به شیب زمین ،بافت خاک طول فارها 75 تا 150 متر می باشد.
آبیاری اول فصل رشد:
در آبیاری نشتی برای جوانه زنی و سبز یکنواخت بذر لازم است دو آب اولیه با فاصله 5 روز و به مقدار کافی و لافاصله بعد از کشت انجام شود.

بخش چهارم 
کنترل علفهای هرز طی فصل رشد:
کنترل شیمیایی :استفاده از سموم علف کش برای کنترل علف های هرز پهن برگ و باریک برگ در مرحله رشدی مناسب و بعد از بازدید کارشناسان و توصیه فنی انجام شود.
کنترل مکانیکی : وجین علف های هرز در اوایل رشد و وقتی چغندر قند به مرحله 4 برگی رسید شروع و با فاصله 15 تا 20 بعد تکرار می شود.
تا مرحله 8 برگی گیاه باید مزرعه از علفهای هرز پاک شود.
کنترل آفات اوایل رشد.
آفات کک چغندرقند،سرخرطوم کوتاه ریشه ،کرم طوقه بر (آگروتیس) در ائایل فصل رشد خسارت ایجاد می کنند.برای مبارزه بازدید مستمر از مزرعه و سمپاشی در زمان و با سموم مناسب با نظر کارشناسان توصیه میشود.

آبیاری طی فصل رشد:
برنامه ریزی آ بیاری شامل زمان و تعداد آبیاری است .که تابع شرایط اقلیمی ،بافت خاک ،عمق خاک ،شوری ،مرحله رشدی و روش آبیاری می باشد.

تنک مزرعه طی فصل رشد:
بهترین مرحله تنک مزرعه در زمان 4-6 برگی گیاه می باشد که برای رسیدن به تراکم مطلوب با فاصله 20 روز تکرار می شود.
کولتیواسیون :
*برای حذف علفهای هرز بین ردیف ها و تهویه بهتر ،خاک دهی در کنار ردیف ها ،استفاده از کولتیواتور وقتی رطوبت خاک در حد مناسب است ،توصیه میشود.

بخش پنجم 
کمبود عناصر غذایی طی فصل رشد:
*بهترین زمان تهیه نمونه خاک و گیاه در فصل رشد وقتی است که بوته ها در مرحله 10-4 برگی هستند.توصیه میشود 4-2 نمونه مرکب خاک تهیه شود.همچنینی 50-25 برگ برداشت و یک نمونه مرکب برگ تهیه شود.برگ انتخابی باید جوانترین برگها( برگ های 4و5 ) که سطح آنها به حداکثر رسیده باشد.
* برای ارزیابی فسفر و نیتروژن بهترین اندام هوایی دمبرگ برگهای 5و4 است و برای ارزیابی پتاسیم و عناصر ریز مغذی از پهن برگ این برگها استفاده میشود.

محلول پاشی و تغذیه طی فصل رشد:
*طبق توصیه کودی ،نوع کودهای ریز مغذی با نظر کارشناسان متخصص طی مراحل رشد عناصر غذایی مورد نیاز چغندرقند برای رسیدن به عملکرد مناسب انجام شود.
کنترل آفات طی فصل رشد
*آفاتی مانند کاردرینا(برگخوار) سرخرطوم بلند دمبرگ،سرخرطوم کوتاه ریشه ، کک و لیتا ممکن است طی فصل رشد خساراتی به محصول وارد کنند.
*بازدید مستمر و پایش مزرعه بایسیت انجام و در صورت مشاهده علائم خسارت و آفت ،سمپاشی مزرعه با نظر کارشناسان انجام شود.
کنترل بیماری ها طی فصل رشد:
کنترل بیماری سفیدک و سرکسپورا خسارت فراوانی به محصول وارد می کند بازدید مداوم از مزرعه و سمپاشی بلافاصله بعد از رویت اولین علائم روی برگ ها توصیه میشود .

بخش ششم 
زمان برداشت:
*با نمونه برداری از ریشه از مزرعه اواخر فصل رشد 15 شهریوه به بعد و تعیین درصد قند با هماهنگی کارخانجات زمان برداشت مطلوب مشخص می شود.
*در زمان برداشت رطوبت خاک مزرعه در حد مناسب باشد.تا از شکسته شدن ریشه ها و چسبندگی گل به ریشه ها و گل کوب شدن خاک مزرعه جلوگیری شود.
*در هنگام برداشت ریشه چغندرقند در قسمت سر که حاوی مقادیر زیادی ناخالصی است و 3-2 درصد وزن ریشه را تشکیل می دهد بایستی حذف گردد.
*کارگر سرزن با چاقو قسمت گنبدی شکل بالای ریشه که دمبرگها ی زنده و سبز به آن متصل هستند را قطع می کند.