آبیاری زعفران
نیاز کم آبی زعفران ، باعث شده که زارعین گمان کنند این گیاه را میتوانند به صورت دیم نیز کشت کنند و نیاز به آبیاری آن نمیباشد، اما باید بدانند که از مهمترین مراحل در موفقیت کشت زعفران :
زمان آبیاری دقیق آن ، دفعات آبیاری و رعایت نکات مربوط به آن میباشد.
به علت اینکه دوره رشدی زعفران در ماه های سرد مثل فصل های زمستان و پاییز میباشد ، این گیاه برای رشد و شکوفایی به آب کمتری نیاز دارد و اغلب نیاز های آبی خود را از بارش های پاییزه و زمستانه تامین میکند.
اما در چند مرحله رشد حتما باید مواد غذایی همراه با آب آبیاری به گیاه زعفران داده شود و رعایت نکردن این موارد میتواند مراحل گلدهی زعفران را تحت تاثیر قرار دهد.
نکته بسیار مهم پیش از شروع آبیاری ، اطلاع داشتن از کیفیت آب مزرعه میباشد و لازم است بدانید آب هایی که دارای املاح زیادی میباشند به هیچ عنوان برای ابیاری زعفران مناسب نیستند.
آبیاری اول زعفران ، به عنوان بسار آب یا آب گل هم شناخته میشود و در هنگامی که میانگین دمای 48 ساعت شبانه روز به ۱۲ درجه سانتیگراد یا کمتر میرسد آبیاری آب گل انجام میشود و یک شوک سرمایی به گیاه داده میشود تا از خواب ظاهری بیرون آمده و وارد فاز زایشی شود .
آبیاری اول زعفران ، دارای اهمیت خیلی زیادی میباشد زیرا اگر در زمان نامناسب انجام گیرد به جای اینکه گیاه وارد فاز زایشی شود وارد رشد رویشی میشود و به جای گلدهی برگها نمایان میشود و این موضوع از کیفیت گلها میکاهد و برداشت گل زعفران را نیز با مشکل مواجه می کند چرا که برداشت گل از لابه لای علفها برای کارگران دارای زحمت زیادی میشود .
زمانی که میانگین دمای شبانه روز بیشتر از ۱۵ درجه سانتیگراد باشد ، رشد رویشی به جای رشد زایشی اتفاق می افتد و برای شکسته شدن خواب ظاهری ، زعفران باید در حدود ۲ هفته پیاز ها در دمای ۱۷ درجه سانتیگراد قرار بگیرند و طبیعتا رسیدن به این دما در مناطق سردسیر زودتر و در مناطق گرمسیر کمی دیرتر اتفاق میافتد، پس توجه داشته باشید که زمان آبیاری زعفران با توجه به شرایط اقلیمی هر منطقه متفاوت است .
برای جلوگیری از خطر سرمازدگی در مناطق سردسیر میتوانیم کمی زودتر ، برای آبیاری زعفران اقدام کنیم اما این کار در مناطق گرمسیر میتواند باعث تشدید آفات و علفهای هرز شود.
در آبیاری اول ، چون زمین خشک است باید آبیاری سنگین و عمیق انجام شود تا پیاز هایی که در عمق ۲۰ سانتی خاک قرار دارند بتوانند به خوبی از این آب استفاده کنند و چون پیاز زعفران ریشه ندارد ، دادن کودهای شیمیایی نمیتواند خیلی موثر باشد و در این مواقع بهتر است از کودهای هیومیکی و کودهای که میکروارگانیسم های مفید خاک را زیاد میکنند استفاده کنیم.
تقریبا یک هفته پس از اولین آبیاری زمان گلدهی زعفران فرا میرسد و پس از جمع آوری گلهای خوش رنگ زعفران ، نوبت زاچ آب فرا میرسد.
زاچ آب مهمترین مرحله آبیاری زعفران است که باید درآن از کودهای حاوی ازت استفاده کنیم ، چرا که ازت عنصری ضروری برای ساخت پروتئین ها میباشد و بیشتر فرآیند رشد و نمو و فتوسنتز گیاه توسط ازت انجام میشود.
آبیاری دوم ، نقش بسزایی در توسعه ریشه پیاز زعفران و رساندن غذا به آنها و رشد نمو گیاه و درشت کردن پیازهای دختری دارد بنابراین حتما باید در زمان مناسب و دقت و شرایطی که اعلام میشود انجام گیرد.
در زمان زاچ آب ، حتما به این نکته توجه کنید که دیگر گلدهی اتفاق نیفتد و برگها رشد کرده باشند و به حدود ۱۰ سانتی متر
برسند ، توجه کنید رنگ برگها وقتی به رنگ سبز تیره در آمد بهترین زمان برای زاچ آب است.
در زمان زاچ آب ، دادن عناصر غذایی به پیاز زعفران میتواند خیلی مفید واقع شود.
درآبیاری سوم زعفران ، زمانی که علف های هرز میرویند برای سهولت انجام وجین زمین ، زعفران را در اوایل اسفند آبیاری میکنیم و پس از این که رطوبت مزرعه به حد مطلوب رسید ، اقدام به حذف علف های هرز می نماییم.
دادن این آب در هر منطقه ای متفاوت میباشد و بستگی به میزان بارش های زمستانه دارد و حتما درانجام این آبیاری باید دقت شود چرا که ممکن است موجب یخ زدگی مزرعه زعفران گردد.
در اواخر اسفند ماه نیز در مناطقی که زمستان های پر بارشی نداریم ، حتما یک آبیاری دیگر انجام میشود.
آخرین آبیاری زعفران که به زرداب معروف است ، در فصل بهار و فروردین قبل از زرد شدن برگهای زعفران انجام میشود و به همین دلیل به آن زرداب میگویند ، توجه کنید که هنگام زرداب ، دادن هیچ گونه کود شیمیایی به زعفران توصیه نمی گردد.
